BudowaDomu.org.pl

Wybór płytek podłogowych

Każda płytka nadaje się do położenia na ścianę, ale wybierając ceramikę podłogową należy dokładnie przeanalizować jej parametry. Producenci zawsze podają klasę ścieralności, która decyduje o tym, czy wyrób nadaje się na posadzkę i w jakim miejscu najlepiej się sprawdzi. W łazienkach przy sypialni wystarczą płytki II klasy, w korytarzu powinniśmy zdecydować się na wyroby IV klasy. Zawsze lepiej wybierać kafelki antypoślizgowe, które są bezpieczniejsze.

Warto uważnie przyjrzeć się etykiecie na opakowaniu. Dość istotną informacją jest oznaczenie wymiarów płytki i odstępstw, które mogą się pojawić. Dobierając z elementów o różnych kolorach lub wzorach zawsze trzeba zestawiać je w tej samej kalibracji. Dokupując kafelki możemy nie trafić w odcień koloru. Dlatego warto sprawdzić zgodność oznaczeń określanych jako ton.

Do wyliczenia liczby potrzebnych płytek nie wystarczy dodanie 15 procent do metrażu, który chcemy nimi pokryć. Niektóre wzory (np. „w karo” lub „na zrąb”) powodują większe straty materiału i przy ich wyborze zapas powinien być większy. Płytki kupuje się na paczki, których się nie dekompletuje. Dlatego zawsze lepiej jest zdecydować się na jedną paczkę więcej niż ryzykować, że braknie nam kilku pojedynczych elementów.

Przygotowanie materiałów i narzędzi

Przed przystąpieniem do pracy należy skompletować wszystkie materiały i narzędzia potrzebne do pracy. Przy kładzeniu gresu lub terakoty przydadzą się nam: poziomica, miarka, ołówek, linijka, gumowy ściągacz do spoin, szczypce do wycinania zaokrągleń, łata posadzkarska, gumowy młotek, korytko ze szpachelką, krzyżyki odstępowe oraz elektryczny lub ręczny przyrząd do cięcia płytek.

Bardzo ważne jest dobranie odpowiedniego kleju. W przypadku podłóg warto wybrać elastyczny klej grubowarstwowy. Zwłaszcza przy ogrzewaniu podłogowym należy używać zaprawy o dobrych parametrach. Do płytek o dużych formatach zalecane są kleje odkształcające, które pomogą w likwidacji naprężeń mogących wywołać pęknięcia. Poza tym trzeba postarać się również o odpowiednią fugę, a w przypadku pomieszczeń zagrożonych wilgocią środki uszlachetniające kleje oraz chemiczne izolacje.

Dylatacje

Zanim przystąpimy do przyklejania płytek do podłoża, powinniśmy wybrać wzór i sposób ułożenia poszczególnych elementów. Bardzo ważny jest podział powierzchni na pola dylatacyjne. Pozwala to na znaczną redukcję obciążeń. Szerokość dylatacji powinna mieć podwójną szerokość fugi. Najlepiej jest, gdy pola dylatacyjne mają kształty zbliżone do kwadratu. Ich maksymalna powierzchnia jest uzależniona od miejsca wykonania posadzki:

• przy podłogach na gruncie pola nie powinny być większe niż 60 metrów kwadratowych,
• przy podłogach na stropach pola nie powinny przekraczać 36 metrów kwadratowych,
• przy posadzkach na balkonach, tarasach i ogrzewaniu podłogowym pola dylatacyjne nie powinny być większe niż 9 metrów kwadratowych.

Przyklejanie i fugowanie

Na przygotowane podłoże w rogu pomieszczenia nakładamy klej potrzebny na pokrycie około 1 metra kwadratowego powierzchni i rozciągamy go ząbkowaną szpachelką, zostawiającą poziome bruzdki. Nakładamy płytki i dociskamy je do pokrycia miejsca z klejem. W trakcie pracy na bieżąco usuwamy nadmiar kleju i wciskamy krzyżyki pozwalające zachować jednolite odstępy pomiędzy poszczególnymi elementami. Poziomicą sprawdzamy równość posadzki. Wystające elementy dobijamy gumowym młotkiem i łatą, która powinna dociskać jednocześnie kilka płytek. Czynności powtarzamy kolejno, aż do pokrycia całej, planowanej powierzchni.

Dobę po przyklejeniu ceramiki całą powierzchnię pokrywamy fugą przy pomocy gumowego ściągacza. Fugę rozprowadzamy w różnych kierunkach starając się, aby dokładnie uzupełniła każdy fragment przestrzeni pomiędzy płytkami. Zanim stwardnieje zdejmujemy ją z posadzki przy pomocy mokrej gąbki. Trzeba pamiętać, że wody z rozpuszczoną fugą nie wolno wlewać do zlewów i toalet, ponieważ grozi to zasklepieniem instalacji kanalizacyjnej.